wp.duizendpoot.de

Even wat achtergrond informatie over het drinkwater systeem in Wageningen. Op de grens met Renkum wordt al sinds 1897 drinkwater gewonnen. Er is een pompstation dat het water uit de bronnen haalt en oppompt naar het hoogste punt (41 mtr boven NAP) van de “Wageningse berg”. Een deel van dat water gaat naar de watertoren voor de hogere gelegen plekjes en voor rest van Wageningen is er een laag reservoir. Het is ook in 1897 gebouwd en lag aan de voet van de toren. Recent is dit reservoir verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een pompstation die de functie van het hoog- en laagreservoir over gaat nemen.

Maar nu terug naar de maquette. De toren heeft zijn plekje gekregen en er is een begin gemaakt met het laagreservoir

Voor het talud gebruik ik een soort isolatieschuim wat makkelijk te snijden is en niet de vervelende piepschuim bolletjes geeft. Van boven ziet het er dan zo uit… De buitenrand wordt zodanig aangebracht dat het de contouren van het talud volgt en je in het laag reservoir kunt kijken.

Het bovenste deel van de watertoren is nu gereed. En bezoekers van de uitzichttoren kunnen niet meer over de rand vallen en zoals ik al eerder vertelde hebben de ‘stalen’ ramen een oker kleur gekregen.

De toegangsdeur naar het uitzicht platform is van ‘eikenhout’ gemaakt en heeft twee gesmede scharnieren gekregen die ook op de opwerptekening te zien waren. Of de pannen deze kleur hadden, ik weet het niet maar voor het gemak maar de zelfde kleur als het landhuis ‘de Dorschkamp’ dat een halve kilometer verder stond.

Natuurlijk moet de steen met het bouwjaar 1897 in de gevel opgenomen worden. En het wapen boven de toegangsdeur is gemaakt van geëtst messing. De ramen hebben hardstenen lateien gekregen en de muurplaatjes zijn op de Forex basis geplakt. Maar eerst de verf en lijm laten drogen en dan de hoeken van de toren afwerken en muren schilderen. Ondertussen worden  de messing raampjes van ‘glas’ voorzien en kunnen, nadat de muren gereed zijn, erin geplakt worden.

Het begint er op te lijken, nog een paar vensterbanken en wat kleine puntjes schilderwerk en kan ik beginnen met het plaatsen op de ronde houten basis. Dat kan heel simpel met een paar bomen, wat gras en een stoepje. Het kan ook iets anders worden, namelijk het was een uitspanning met een tafeltje, stoelen en een bank.

Maar daar ga ik eerst een paar nachtjes over slapen en dan zie ik weer verder.

Een jaartje geleden kwam ik tot de ontdekking dat de ramen van de verschillende projectjes behoorlijk afweken van de min of meer standaard H0 of 1:87. Daarom zijn de etsplaten opnieuw getekend en in messing geëtst. Nadat het theekoepeltje en het transformatorhuisje gereed waren is de belvedère afgestoft. De kleine onderdelen zaten in doosjes en zijn weer tevoorschijn gehaald.

Zo zag de belvedère half 2018 eruit en toen heeft het reservoirhuis een kleurtje gekregen. Daarna werd het stil rond de bouw van deze watertoren.

Er is gekozen om de stalen ramen maar oker kleurig te maken en de jaloezieën gewoon zwart. Verder worden de leuningen handmatig van styreen gesneden. In dat jaartje dat de project heeft moeten wachten zijn er toch wel wat dingen weggeraakt zoals de deuren en aan paar afdekplaten op het uitzichtdek.

Een aantal uurtjes verder en alles is gemaakt. De schilder is langs geweest en heeft alles een kleurtje gegeven. Het reservoirhuis is gereed en nu verder met het uitwendige trappenhuis.

Ook het ronde trappenhuis moet voorzien worden van ramen en deuren. Nu is de basis van die gele elektriciteitsbuis gemaakt, maar dat spul is erg taai en moeilijk snijdbaar. Een Dremel met een slijpschijfje is een mogelijkheid maar niet echt aan te raden omdat je snel buiten het lijntje komt en de muur beschadigd.