Het styreen snijden was even genoeg, en dat moet maar een weekje wachten. Dus maar verder met de groenvoorziening rond de villa. Om de tuin wat meer prominent te laten zien komen ze 3 of 6 mm hoger te liggen dan de paden en de bebouwing. Vervolgens wordt het foam vastgeplakt met gewone houtlijm en krijgt een donkerbruin kleurtje.
Voor het lijmen van het gras, planten en het grind gebruik gebruikt ik dezelfde houtlijm. Een beetje verdunnen met water en plakken maar. Met behulp van het bekende hoogspanning theezeefje wordt het gras aangebracht en hier en daar een paar struiken gepoot. En dan ziet het er weer heel anders uit. Voor de verharding gebruik ik grindpaden in plaats van stoeptegels of klinkers. Dan kunnen de kleine bewoners horen als er iemand het terrein op komt. De struiken krijgen een klein tipje gele of rode verf om een bloeiende plant te verbeelden en er wat meer kleur in de tuin komt. Want als alleen de groene kleur overheerst is het ook een saaie bedoeling.
Intussen maar ook de ‘schuilhut’ gemaakt voor de gewelfkelder en de toegangstrap heeft ook een plekje gevonden. Als deze kelder geplaatst is kan ook de heuvel bekleed worden met gras en een paar struiken. Nu maar even het een en ander laten drogen, en volgende week weer verder met het plaatsen van de laatste ramen in de villa.
De ramen hadden geen halve vitrages maar gordijnen die aan de onderzijde open gevouwen waren. Dat heet geloof ik “de gordijnen in Wagner hangen”. Er zitten dan wel geen franjes aan maar het lijkt er op. Dit was een proefje maar er zijn nog 21 ramen zonder gordijnen. De zonwering op de rechter foto wordt niet gemonteerd, het is te veel werk en geeft niet echt een meer waarde aan dit project.
Voor dat ik de muren in de verf ga zetten moeten eerst de uitbouwtjes gemaakt worden. Het gaat over de serre aan de zuidzijde, ketelhuis en het tochtportaal aan de noordzijde. Ik wil ook nog een keertje in die gewelf kelder kijken en wat maten opmeten. Een professionele fotograaf gaat een paar foto’s maken want de opnames met m’n telefoon waren niet goed genoeg om er een model van de maken.
Na veel in- en uitwendig verbouwen is het nu een museum geworden, “de Casteelse Poort”. Het staat er nu wel heel erg clean bij en de imposante serre is verdwenen ook het oude koetshuis is aangepast.
Het begint er op te lijken, nog een paar vensterbanken en wat kleine puntjes schilderwerk en kan ik beginnen met het plaatsen op de ronde houten basis. Dat kan heel simpel met een paar bomen, wat gras en een stoepje. Het kan ook iets anders worden, namelijk het was een uitspanning met een tafeltje, stoelen en een bank.
