Wageningsche gasfabriek # de bouw (1).

Nu de keuze voor het grondplan gemaakt is kunnen de kadaster grenzen uitgezet worden en krijgen de huizen, schuren, stokerijen, machinekamers, badhuis en de gashouders een plekje. Ook de schuttingen en tuinen worden langzamerhand zichtbaar.

De geëtste messing ramen en deuren zijn in Schotland gemaakt en na drie maanden durende postbezorging uiteindelijk uit de UK aangekomen. Nu zijn ze uit de fret geknipt en wachten op de verdere verwerking in de fabriek. Wel moet ik bij een volgend project de stijlen een paar tiende millimeter groter maken. Het geheel is erg fragiel uitgevallen maar, om kosten een beetje te drukken, ga ik niet opnieuw de zaak laten etsen .

Beeldbepalend voor het geheel zijn toch wel de twee gashouders. Als eerste wil ik de grootste maken, van 2000 m3 gas berging. Aanvankelijk wilde ik de duizenden klinknagels “vergeten” maar dat kan ik niet maken. Dus ben ik een klinknagelteller geworden en nu een paar duizend klinknageltjes verder begint het toch een echte gashouder te worden. Nu nog het onderste deel van de gashouder voorzien van de stalenplaten met de klinknagels. Daarna worden de omlopen, trappen en doorval beveiligingen gemonteerd. Oorspronkelijk werd de staal constructie met zwarte rubberverf of vloeibare teer behandeld. Dat ga ik dus natuurlijk niet doen maar, met een airbrush, voorzie ik de gashouder inclusief hoekjes en gaatjes van een zwarte laag acrylverf. Dan heb voorlopig genoeg klinknageltjes gezet en de andere gashouder komt op een later tijdstip aan de beurt.

Dit bericht is geplaatst in Algemeen, Gasfabriek, Technieken. Bookmark de permalink.